تبلیغ بین الملل واژه ای است که پس از انقلاب بخصوص در دهه های اخیر میان مبلغین و فعالین فرهنگی خصوصا حوزویان در حال ضریب گرفتن و تکرار شدن است. متاسفانه تاکنون این واژه پر معنا را، که به عنوان یکی از وظایف اصلی جمهوری اسلامی در حوزه بین الملل تلقی می شود، در میان مخاطیبن و علاقه مندان و حتی فعالین این عرصه بصورت دقیق تبیین نشده و همچنان زوایایی از آن مبهم مانده است. و آنچه که به عنوان منبعی برای تبیین این موضوع مورد ارجاع و استفاده قرار می گیرد، پاره ای از تجربیات شفاهی مبلغین و فعالین این عرصه و اسنادی پر از کلی گویی است. خلا شفاف نبودن مباحث نظری و ارزیابی میدانی در سال های پس از انقلاب در حوزه تبلیغ بین الملل، باعث شده تا به آسیب هایی بعضا جبران ناپذیر دچار شویم. آسیب هایی که ناشی از کاستی هایی مانند: نبود ملاک دقیق تشخیص مبلغ موفق در این عرصه، عدم ارزیابی دقیق و بررسی خروجی فعالیت های نهادها و ارگان های مسئول و مرتبط، عدم شناخت جریان های رقیب، عدم آشنایی با فرصت ها و تهدیدها در منطقه تبلیغی و… است. رسول خضرلو، نویسنده اثر حاضر با داشتن چنین نگاهی برای اولین بار این موضوع را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. مولف در باب ضرورت این کار می نویسد: قبل از انقلاب کسی به فکر تبلیغ در خارج بصورت ویژه و تخصصی نبود و اگر تبلیغاتی وجود داشت به شکل نظام مند و سازمان یافته ای نبود. ...