انگيزۀ مستندنگاري بر وجهی از خودبازنمایی انسانی بنا شده که هزاران سال قبل و بسیار پیشتر از اختراع فیلم و عکاسی آغاز شده است؛ قرن‌ها پیش، منجمان و بعدها هنرمندان از دوربین‌های تاريك‌خانه‌اي برای ترسيم آسمان استفاده کردند. با اين حال، این کتاب عمدتاً بر عکاسی مستند، از اولین نور‌های ثبت‌شده روی سطوح آیینه‌مانند نقرۀ یددار تا تصاویر مبهوت‌کنندۀ اینترنتی امروز یا نصب تابلوهاي بزرگ در موزه‌های مهم، متمركز است. «انگيزۀ مستندنگاری» منظور از این عبارت اشتياق براي ثبت لحظاتی است که تجربه می‌کنیم و آرزوي حفظشان را داریم؛ چیزهایی که شاهدشان هستیم و شاید بخواهیم اصلاحشان کنیم یا، به بيان ساده، افراد یا مکان‌ها یا چیزهایی که برايمان جالب‌توجه‌اند. کنجکاوی، خشم، آیین‌ها، اصلاح، ابراز وجود، و بیان قدرت از عوامل این شوق در سراسر تاریخ بوده‌اند.