کرم قصه ما یه خونه قارچی داشت یه قلیون همیشه آماده اون منتظر یه دوست بود که سالیان سال رفته بود بدنبال سرنوشتش ولی ایوهو همچنان چشم انتظار بود،اون میگفت تبدیل به پروانه نشده چون نمیخواست تغییر کنه اون شکوه و زیبایی پروانگی رو درونش پرورش داده بود کنار خونه قارچی کلی گل فراموشم نکن روییده بود من یقین دارم برای عشقی بود که ایوهو برای برگشتن دوستش گذاشته بود