آرای فلسفی ویتگنشتاین متأخر به اندازۀ دورۀ متقدم و حتی شاید بیش از آن، بر سپهر اندیشه اثرگذار بود. وی با دخالت دادن مفاهیمی همچون کاربرد، بازی زبانی، زبان خصوصی و جهان تصویر، تحولی شبیه انقلاب کپرنیکی کانت پدید آورد. همان گونه که کانت در تطابق ذهن با عین تردید کرد، ویتگنشتاین متأخر نیز تطابق زبان و عین را منکر شد. طبق این دیدگاه، شناخت ما از جهان و حتی گزاره های پایه، برآمده از نوع تربیت، فرهنگ و حیات اجتماعی اند. حتی مسلّمات منطقی و ریاضی نیز از جهت امکان تغییر با گزاره های تجربی یکسان اند. آرای ویتگنشتاین متأخر نه تنها در عرصة متافیزیک و معرفت شناسی، بلکه در علوم انسانیِ دیگر نیز تأثیراتی بنیادین داشت، و موجب شد که نگاه برخی متفکران به مسئلة معنا، عینیت، علم و خرافه و نیز قواعد فرامعیار تغییر کند. در این کتاب بعد از مرور و صورت بندی دیدگاه های ویتگنشتاین متأخر، امتیازات و نقایص آرای وی، به ویژه از جهت معرفت شناسی گزارش شده است. در پایان نیز تلاش شده است، با تکیه بر مبانی فلسفة اسلامی در باب مسئلة زبان و قواعد، طرحی ایجابی پیشنهاد شود.