ظریه های اجتماعی همانند دیگر نظریه های علمی از مبادی معرفتی تغذیه می کنند و تحولات نظریه های اجتماعی را می توان در امتداد آن مبادی تحلیل کرد. با توجه به جایگاه کنش اجتماعی در علم اجتماعی، مبادی انسان شناختی و به طور خاص فطرت جایگاه ویژه ای می یابد. پاسخ بسیاری از مسائل علوم اجتماعی را در حاشیه این عنصر بنیادین باید جست. در واقع بخش چشمگیری از معضلات علوم اجتماعی ناشی از بی توجهی به نظریة فطرت است.