ویژگی های ظاهری گشنیز محلی: گشنیز محلی، Coriandrum sativum، گیاهی است یکساله از خانواده Apiaceae. برگ‌های این گیاه از نظر شکل متغیر، دارای لوب‌های پهن در پایه گیاه و باریک و پر روی ساقه‌های گلدار هستند. گیاهی است نرم و بدون کرک، این گیاه بومی مناطق مدیترانه و خاورمیانه است و به طور گسترده در بسیاری از نقاط جهان برای مصارف آشپزی آن کشت می شود. میوه ها و دانه های خشک آن برای طعم دادن به بسیاری از غذاها، به ویژه سوسیس، کاری، شیرینی های اسکاندیناوی و شیرینی جات مانند غذاهای انگلیسی استفاده می شود. برگ‌های جوان ظریف آن که به نام گشنیز محلی شناخته می‌شود، به‌طور گسترده در غذاهای آمریکای لاتین، هندی و چینی استفاده می‌شود. نحوه پرورش گیاه گشنیز محلی: گشنیز محلی ریشه بلندی دارد، بنابراین بهتر است از آسیب رساندن به ریشه ها خودداری کنید. بذرها را در سینی های چند سلولی، مستقیماً در خاک بیرون از منزل که قرار است رشد کنند، یا در گلدان بکارید. بذرها باید در عرض 7-20 روز جوانه بزنند.