تربیت نسل جدید، تنها منحصر به سازگارکردن آنها با هنجارهای موجود (جامعه‌پذیری) نیست؛ ارتقا و شکوفاسازی استعدادهای اخلاقی آنان هم بخشی از وظایف هر نسل در قبال نسل بعدی است. اقدام به تربیت، بدون بهره‌مندی از بینش و مهارت لازم، چه بسا آسیب‌هایی در نسل جدید پدید می‌آورد که حتی با هزینه‌های سنگین جبران‌شدنی نیست تا جایی که برخی اندیشمندان عرصۀ تربیت، والدین و مربیان را دعوت به ترک تربیت می‌کنند؛ ازاین‌رو فراهم‌آوردن دانش و مهارت لازم برای ایفای نقش تربیتی، علاوه بر اینکه باید بخشی از دغدغۀ زندگی روزمرۀ ما باشد، نباید تحت‌الشعاع نگرانی‌های ملموس‌تر اقتصادی، امنیتی و سیاسی قرار گیرد. این اثر در پی آن است که بخشی از مبانی روان‌شناختی تربیت اخلاقی را مرورکند.