تفسیر سیاسی قرآن در ایران معاصر اندیشه ای نص محور و درون گراست که با اعتقاد به جامعیت و خودکفایی قرآن راه حل سیاست امروزین را در بازگشت بازفهمانه به قرآن می داند و از همین دیدگاه به نقد دوگانه سنت (تحجرگرایی دینی) و تجدد (ایدئولوژی های سکولار) می پردازد. و آن دو را در میان اندیشه های سیاسی موجود به چالش و نقد می کشاند. این تفسیر، معطوف به سیاست و اصلاح اجتماعی بوده و به دنبال توجه محض به نظامی آزاد و عدالت محور در جامعه است. مهم ترین شاخصه این رویکرد تفسیری آن است که شیوه ای جدید را در حکومت داری، تعاملات اجتماعی، روابط بین المللی و روابط فرد، جامعه و خداوند فرا روی بشر می نهد. گسست از سنت های تفسیری گذشته، توجه به واقعیت های سیاسی - اجتماعی، محوریت توحید، پرهیز از اسرائیلیات و احادیث ضعیف، تأکید بر تاریخ و عقل گرایی، از دیگر شاخص های مهم تفسیر سیاسی قرآن به شمار می آید.