گل محمدی برای ما یک نشانه است. به رسیدن اسلام و ایران را در این گل خوشبو و خوشرنگ می بینیم. و مربای گل محمدی، با آن عطر و طعمش، جزئی از تاریخ ماست. لااقل ما را تا دل دهه شصت می برد. دهه شورانگیر شصت که مدرسه قلب تپنده اش بود و مربی پرورشی، محور همیشه فعال و همکاره جوشانش. مربای گل محمدی، طعم و عطر یک دهه کار شورانگیز را تداعی می کند. «مربای گل محمدی» دست ما را می گیرد و با خود به گلستان گل های محمدی می برد. به کلاس، به مدرسه، به مسجد، به اردوگاه، به سینما و تئاتر و سرود، به لحظه های مشایعت شهدا تا بهشت برین. «مربای گل‌محمدی» نخستین کتاب در رده‌های «مدارس انقلاب» و «مربیان پرورشی» از مجموعه «تاریخ شفاهی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» است که با نشان «گنج» منتشر می‌شود. در هشتم اسفند ۱۳۵۸ با تدبیر شهیدان رجایی و باهنر، نهاد «امور تربیتی» در آموزش و پرورش با ساختار جدید و متناسب با اهداف نظام اسلامی بنیان نهاده شد. اهمیت این تدبیر زمانی روشن می‌شود که بدانیم در آن زمان آموزش و پرورش و مدارس کشور، علاوه بر گرفتاری‌های ناشی از نظام تربیتی شاهنشاهی، میدان تاخت و تاز گروه‌ها و گروهک‌های سیاسی و حتی مسلّحانه بود؛ لذا این نهاد انقلابی در دهه ۶۰ تبدیل به محور فعالیت‌های تربیتی، فرهنگی و هنری در مدارس کشور شد و مربیان پرورشی، اصلی‌ترین مسوولان پیگیری تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی در مدارس بودند. ....