کرفس کوهی ( به انگلیسی: Celeriac ) ، که با نام های کرفس بیابانی و کرفس قمری[ نیازمند منبع] نیز شناخته می شود، نوعی کرفس با ریشه ای شلغم مانند است. کرفس کوهی دارای ریشه ای کوتاه، سیاه رنگ، عمودی و کمی ضخیم با ریشک های دراز و ضخیم می باشد. ساقه آن علفی ریشه دار و توخالی به بلندی 30 الی 90 سانتی متر است. برگ های آن شبیه برگ جعفری ولی درشت تر از آن، دارای بریدگی عمیق و مرکب از چند برگچه می باشد که هر برگچه دندانه دار و به رنگ سبز تیره است.کرفس کوهی، گیاهی دارویی با خواص فراوان است که از جمله مهم‌ترین خواص آن می‌توان به خاصیت ضد درد، ضد التهاب، و آرامش‌بخش بودن آن اشاره کرد. همچنین، این گیاه در درمان بیماری‌های گوارشی، دیابت، و به عنوان یک سم‌زدا طبیعی برای کبد و کلیه‌ها کاربرد دارد. ویتامین A-B-C در برگ کرفس وجود دارد.کرفس اصلاح کننده مزاج است و به هاضمه کمک میکند و معده را تقویت میکند. کرفس برای اختلالات گوارشی کودکان مناسب می باشدکمک موثری به ازیاد ترشح ادرار میکند و افزایش دهنده و بازکننده ی عادت ماهیانه میباشد. فشار خون بالا از شایع‌ترین بیماری‌ها به ویژه در سنین میانسالی و بالاتر است. منیزیم و پتاسیم موجود در این گیاه برای افرادی که دارای بیماری‌های قلبی و عروقی و گرفتگی عضلات هستند مفید است. مردم محلی بیشتر از صمغ کرفس کوهی در مداوای ناراحتی‌های قلبی، چربی و فشار خون و همچنین کمردرد استفاده می‌کنند. ...