زردچوبه گیاهی است از خانواده زنجبیل به ارتفاع حدود یک متر و نیم که دارای ساقه متورمی است. در زمان های قدیم به علت رنگ زرد درخشانی که دارد، برای رنگرزی پارچه های ابریشمی و پنبه ای به کار می رفت. اما امروزه با شناخت خواص آن، به رژیم غذایی افراد اضافه گردیده است. زردچوبه از نظر طب قدیم ایران دارای طبی گرم و خشک است و برای استفاده درمانی می توان آن را مانند چایی دم کرد. زردچوبه برای هزاران سال است که در هند به عنوان ادویه و داروی گیاهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اخیرا بر روی این ماده که هندیان تا این اندازه به آن اعتقاد دارند پژوهش‌های زیادی انجام داده‌اند و به این نتیجه رسیدند که واقعا دارای ترکیباتی با خواص درمانی قدرتمند است. به غلبه بر التهاب کمک می کند و به درمان ناخوشی های تحریک کننده مانند سرطان و ورم مفاصل هم کمک می کند. به خاطر ترکیبات کورکومین اش، این ادویه نیز فواید عصبی و سلامتی قلبی عروقی را نیز به همراه دارد. کورکومین به آسانی در چربی حل می‌شود، پس شاید ایده خوبی باشد که بیشتر همراه با غذاهای چرب مصرف شود. استفاده بیش از حد از زردچوبه می‌تواند باعث ایجاد حالت تهوع، خون ریزی زیاد، فشار خون پایین، مشکلات معده، مشکلات بارداری، سردرد، کمبود آهن، ناباروری، دیابت و خون ریزی‌های خطر ناک شود که گزینه آخر مهم‌ترین عوارض مصرف زیاد زردچوبه است.